Dag 1 en 2: Praag

Op weg naar Schiphol in de treinGisteravond zijn we met lichte vertraging weggevlogen vanaf Schiphol, waardoor we de zonsondergang net boven de wolken konden meemaken. Helaas zakte de zon achter ons onder de wolken, waardoor we het net niet konden zien. Een zonsondergang vanaf 10.000 km hoogte had me wel wat geleken :)

Met dezelfde vertraging kwamen we ongeveer anderhalf uur later aan op het vliegveld van Praag. Het was ontzettend rotweer en doordat we zo laat waren, was er nogal wat onzekerheid over of we nog wel alle aansluitingen konden halen naar het hostel, dus we besloten het op safe te spelen en een taxi te nemen. De ietwat verstrooide taxichauffeur sprak amper Engels en reed ons met een touristische route met een mooi uitzicht naar het ons welbekende Boat House Hostel, waar een van de beheersters ons in pyama begroette.

Hester voor het Boat House HostelNa heerlijk, doch ietwat kort geslapen te hebben, zijn we vandaag eerst lekker aan het ontbijt in het hostel gedoken en hebben we daarna de tram richting de stad genomen. Op een van de stations hebben we vervolgens onze tassen gedumpt (allbei precies 15 kilo) bij en norse vrouw op het station en zijn we met daypacks met een ommetje de stad in gewandeld, waar we bij een heel hippe bistro belandden voor goelasj en een lekkere bak koffie.

Zonet hebben we even lekker uitgepuft bij een ijstoko met een heerlijke sorbet en heb ik toch maar een fatsoenlijke regenjas gekocht (in de aanbieding). Nu zitten we in een heel chique internetcafe en zijn na wat gepruts eindelijk bezig wat foto’s online te zetten. Helaas alleen van de camera van Hester, dus blijft er in ieder geval nog een deel van de verrassing bewaard ;)

Voor het betere gebruiksgemak heb ik meteen maar even een vakantie-fotoalbum aangemaakt.

Morgen, overmorgen of mischien wel helemaal niet meer deze week nieuws vanuit Budapest, Zagreb of een ander deel van Kroatie!

Dag Nederland, hallo Oost-Europa!

Ik ben er al een hele tijd aan toe, maar nu is het dan eindelijk zo ver: Vakantie! De spullen zijn gekocht, de tassen zijn gepakt, dus als alles meezit ben ik over een paar uur in het vliegtuig, vanavond in Praag en morgen rond deze tijd in Zagreb te vinden.

In de tussentijd dus even wat minder van mijn kant, maar houd de boel in de gaten voor tussentijdse updates als ik het toch niet kon laten een internet café in te duiken :)

Groetjes,
Michel

Van de regen in de drup

Overstroomd viaductIk heb het al eens eerder gezegd, ons land is niet berekend op extreme weercondities. Werd er vorige week nog een sproeiverbod opgelegd wegens de aanhoudende hitte en de daaruit volgende droogte, deze week komt het met bakken uit de lucht zetten. Leuk voor de boeren, minder leuk voor het openbaar vervoer en voor argeloze voorbijgangers.

Ik merkte al wat vreemds toen ik vanaf mijn werk naar huis fietste. Ik kom dan altijd langs de waterzuiveringsinstallatie, waar dit keer wel erg veel water stroomde op plaatsen waar het niet hoorde. Eenmaal aangekomen bij het viaduct waar ik onderdoor moest, zag ik wat er aan de hand was: de riolering kon de hevige regenval niet aan en begon op verschillende plaatsen te overstromen, ook bovenaan het viaduct.

Het resultaat: een plas water van meer dan een halve meter diep en eigenwijze automobilisten die vast kwamen te zitten in de poel water. Een kwartier later was de politie ter plaatse en werden de eerste ongelukkigen al uit het water gesleept.

De fietspaden lagen gelukkig wat hoger, voor mij was het alleen even pootjebaden met mijn lekke band.

The Mummy Returns

Langzaam maar zeker begint mijn vakantie met Hester vorm te krijgen. De vliegtickets naar Praag hebben we al maanden, maar sinds deze week hebben we ook daadwerkelijk een beetje nagedacht over welke treinen we eens zouden kunnen nemen als we eenmaal daar zijn.

Minstens zo belangrijk: Gisteren hebben we eindelijk de knoop doorgehakt en slaapzakken gekocht. Uiteindelijk zijn we toch maar uitgegaan van het feit dat goedkoop vaak duurkoop is en hebben we een mooie set McKinley Extreme Light 1000 mummyslaapzakken aangeschaft. 950 gram, lekker warm maar wel geschikt voor tijdens de zomer.

Zeg nou zelf, zo sexy wil iedereen er toch wel uit zien in zijn slaapzak:

Mummy

Stelling: Polygamie was nooit antifeministisch

Het leek me leuk om regelmatig eens een gewaagde stelling te posten die voortkomt uit één van mijn vele brainfarts. Deze bedacht ik net onder de douche (waar anders):

Polygamie was nooit antifeministisch

Het komt in onze westerse wereld dan wel niet echt meer voor, maar het heersende beeld over polygamie is nog altijd dat van een barbaarse man met een baard die er een hele harem vrouwen op nahoudt. Een vrouwonterende praktijk ontstaan door machtsmisbruik van mannen om aan hun trekken te komen, maar was dat wel zo? Waren vrouwen wel zo ongelukkig in een harem? Of zouden ze bewust kiezen voor de veiligheid die dat kon bieden? Misschien was het wel te prefereren boven uitgehuwelijkt worden aan een monogame man.

Laat jouw mening over deze stelling achter door een comment te posten op dit bericht!

Configuring anonymous public shares with Samba 3

On the fileserver I run, I use samba to conveniently access my files. I like Samba. I can mount it on any machine I run and access my files like it’s any other filesystem, but when it comes to sharing files to other (anonymous) users, Samba has to cope with some ugly Windows legacy. After all, Samba is just an open source implementation of SMB/CIFS which Windows calls “Windows File Sharing”. Let’s look at the differences and how to cope with them.

Continue reading 

Aangebrande appels

Het gaat de laatste tijd niet zo goed met mijn anderhalf jaar oude Powerbook G4. Eerst bezweek de accu onder mijn heftige laptopgebruik en kort daarna begon de poweradapter te bokken.

Apple vertelt zelf trots op haar site:

Dankzij het doordachte ontwerp kan de stroomkabel netjes om de adapter worden gewikkeld en kan het geheel gemakkelijk worden opgeborgen.

En dat is waar. Het wikkelmechanisme is bijzonder ingenieus, maar naar het blijkt absoluut niet bestand tegen anderhalf jaar intensief gebruik. Al dat gewikkel (meerdere malen per dag) maakte namelijk dat er een contactje losraakte op de plek waar de kabel het blok ingaat. Het gevolg: op willekeurige momenten viel de adapter uit, waarna hij het na wat gefriemel weer deed.

79 euro lichter en een Apple Portable Power Adapter rijker kon ik er weer even tegenaan. De oude adapter, die het nog prima deed zo lang je er maar vanaf bleef, hield ik voor thuis. Dat scheelde weer een boel gewikkel voor de nieuwe adapter.

Apple Power Adapter met schroeiplekVandaag ging ineens het groene indicatieledje uit, waarop ik onder mijn bureau kroop om eens naar de adapter te kijken. Toen ik hem aanraakte spoten er ineens allemaal vonken uit, waarop ik verschrikt de adapter uit het stopcontact trok. Het resultaat mag er zijn: een stevige schroeiplek op de witte adapter.

Vanmiddag eens Apple bellen om te vragen hoe zij hier over denken. Bij Dell was het onlangs nog raak met ontpoloffende laptops, dus ik vind wel dat ze het serieus moeten nemen.

*update*

Net even gebeld met het (betaalde) servicenummer van Apple en ze wisten niet of dit vaker voorkwam. Ik werd meegenomen in de statistieken en daar moest ik het maar mee doen. Ik begin wel steeds nieuwsgieriger te worden naar die statistieken…