Hotshots: WK Lingerie

Het andere OranjeIk kijk eigenlijk vrijwel nooit TV, maar vandaag had ik hier thuis het gezamenlijk eten gemist, dus zat ik eens in m’n uppie met mijn bordje voor de TV. De reden dat ik niet zo vaak TV kijk, is dat er eigenlijk maar weinig boeiends op komt. Zo ook vandaag, dus ik zapte naar Veronica, waar Startrek: Voyager op was. Een serie die nog wel te pruimen is.

Ik was net een minuut of tien aan het kijken, toen er ineens bovenin het beeld witte letters verschenen: “Deze uitzending wordt onderbroken voor een live uitzending van het WK Lingerie”. “Het WK wattes?” hoor ik mezelf denken, maar echt: twee minuten later zat ik te kijken naar in schaarse lingerie getooide dames die elkaar met een voetbal te lijf gingen.

Het is natuurlijk een simpele formule: mensen raken opgewonden van voetbal, dus als je een tiental domme bimbo’s in lingerie hijst, ze een bal geeft en ze penalties tegen elkaar laat nemen moet het wel goed komen. Zeker wanneer voorzien van enthousiast commentaar.

Uiteraard bakken de betreffende dames er niets van, maar daar lijkt het niet over te gaan. Bij de vele action-replay scènes is vaak geen bal te bekennen. Ster van de show zijn tenslotte de dames zelf en de lingerie die ze dragen.

Dit alles wordt natuurlijk gesponsord door een niet nader te noemen kansspelmagnaat, waardoor het geheel nogal de smaak heeft van een heel duur reclamespotje. Het is in ieder geval een stuk lachwekkender dan het echte voetbal ;)

Meer informatie over Hotshots: WK Lingerie vind je bij Veronica.

10.000 unieke bezoekers

Op 21 juli 2005, net iets minder dan 11 maanden geleden, opende ik deze stortplaats van mijn gedachtekronkels. Vandaag om 10:21:10 mocht ik de tienduizendste unieke bezoeker met mijn onzin teisteren. Reden voor een feestje dacht ik zo!

Onder de eerste tien mensen die op deze post een comment plaatsen, verloot ik een DIY-taart!

Waarom ik geen muziek koop bij AllOfMP3

Terwijl ik in de trein zit te luisteren naar muziek via mijn iPod, zit ik eens de legaliteit van mijn acties te overpeinzen. Ik koop redelijk vaak CD’s, maar ik wil ook nog wel eens wat muziek “pre-listenen”, zoals ik eerder al schreef.

Nu bestaat er een hele eenvoudige manier om dat legaal te doen, waardoor ik die hele CD niet eens hoef te kopen: via het Russische AllOfMP3. Omstreden om de manier waarop ze van de Russische wetgeving gebruikmaken om zonder geld aan de artiest of de platenmaatschappij af te dragen, spotgoedkoop muziek kunnen aanbieden. Nu kan die platenmaatschappij me aan mijn kont roesten, die moeten zelf maar concurreren, maar voor de artiest heb ik graag wat over.

Al met al sta ik dus voor een ethisch dilemma: ga ik voor volledige legaliteit over de rug van de artiest, of ben ik eerlijk en koop ik mijn muziek bij een winkel die de artiest niet in de kou laat staan? De eerste optie, hoe hypocriet ook, is wel de veiligste: al mijn muziek legaal.

Voor mijn gemoedsrust is dat niet genoeg. Als de BUMA zich echt inzet voor het belang van de artiest, moet ze inzien dat het vooraf proberen van muziek geen heksenjacht waard is. Het is de beste promotie die een album kan hebben.

Morning wood

Vandaag was ik in de stad om mijn chronische tekort aan boxershorts eens aan te vullen, toen ik ineens iets nieuws ontdekte: je kunt ook stof maken van hout. Tenminste, dat staat op het label van één van mijn aanwinsten.

Naturalness plays a key role in Lenzing Modal®. The fiber is made from beech wood, a natural raw material. The pulp used for fiber production is made by Lenzing to guarantee consistent and reliable quality.

Daar zit ik dus nu, in mijn houten onderbroek. Zo lang er geen splinters vanaf komen vind ik het prima ;)

GTA Twenterand

Soms kijk ik wel eens naar waar de bezoekers van mijn weblog nu eigenlijk vandaan komen.

Tussen deze lijst zag ik vandaag buiten de gebruikelijke pokersites (stomme spammerds) eens iets dat de moeite waard was om hier te posten: GTA Twenterand op Frank’s weblog.

Hij schijnt niet opgepakt te zijn ;)

Vakantiekriebels

KroatiëHet is mooi weer, dus een directe aanleiding om dit land te ontvluchten heb ik niet, maar nu ik net samen met mijn lieve vriendin een vlucht heb geboekt, zijn de vakantiekriebels helemaal losgeslagen.

We gaan een kleine twee weken interrailen door het Oosten van Europa. Op het verlanglijstje staan onder andere de prachtige eilanden langs de kustlijn en de mooie natuurparken van Kroatië, Praag, Boedapest en andere prachtlokaties die we in de komende weken opduikelen.

Ik kan nu al niet wachten om te vertrekken!

Ein Volk – ein Reich – ein Schnurr?

MeisterscnurrDat wij Nederlanders wel eens een steekje los hebben als het op voetbal aankomt, is ondertussen wel bekend. Zeker zo rond het WK schieten de vreemde hoofddeksels, rare pakken en andere oranje-gadgets als paddestoelen uit de grond. Een tijd geleden had ik het al over WK-scheisspapier en sindsdien hebben prullaria zoals de Leeuwenhose en het oranje ‘nazi’-helmpje het levenslicht gezien. Ik heb geen idee wie deze prullen koopt, maar ze hebben in ieder geval allemaal één ding gemeen: ze steken de draak met onze Duitse “Nachbarn

Politiewoordvoering: schuldig tot anders bewezen

Naar aanleiding van mijn avontuurtje van laatst zijn er nogal wat dingen in de media gekomen. Zo ook dus het filmpje dat onder andere op nu.nl en Omroep Brabant te zien is geweest. In dat filmpje doet woordvoerder van de politie Rob van Velsen een wel heel opmerkelijke uitspraak.

Hij zegt letterlijk: “We kregen een heel verontruste vrouw aan de lijn, die ook bedreigd was, als ze niet door zou lopen ze neergeschoten zou worden.” Daar stond ik wel even van te kijken. Niet omdat ik niet snap waarom die vrouw dat zo zou zeggen tegen de politie (het is namelijk NIET waar), maar veel meer omdat ik niet snap hoe de politie dat vervolgens als feit kan presenteren op de televisie en in de krant. Voor zover mij bekend is, ben ik verdacht op grond van de wet Wapens en Munitie. Over bedreiging is mij nooit iets gevraagd.

Ik vond dit zo vreemd dat ik net even heb gebeld met 0900-TUIG, om om opheldering te vragen. Aan de andere kant van de lijn, vanuit een lawaaiige auto, een mevrouw van de afdeling pers en communicatie van politie Brabant-noord, aan wie ik mijn brandende vraag voorlegde. Waarom moet ik op televisie zien dat ik iemand heb bedreigd? Waarom presenteert de politie dit überhaupt als een feit, zonder mij ook maar te melden dat ik er van verdacht word?

Het antwoord was lichtelijk schokkend en op zijn minst dubieus: dit doet men altijd. De woordvoerder had, zo werd mij verteld, uitsluitend de resultaten van een politieonderzoek gepresenteerd. O ja? Wat is er gebeurd met de bewijslast in Nederland? Zijn we niet langer onschuldig tot het tegendeel bewezen is? Het blijft een vreemde zaak. Zeker omdat de politie pas een rectificatie zou willen plaatsen als bewezen is dat de gewraakte uitspraak onjuist was.

De persvoorlilchters van de Nederlandse politie zijn smadelijke lasteraars. Laat ze maar eens bewijzen dat het niet zo is!