Dag 6-7: cultuur^2

Na uitgecheckt te zijn uit ons Kinky hotel in Osaka, namen we direct de trein naar Kyoto, waar drie ‘good samaritans’ ons opwachten. Deze Japanse eerstejaars studentes leiden regelmatig op vrijwillige basis mensen rond en zouden dat ook met ons doen.

Als eerste lieten ze ons Nijo-Jinya zien, een huis dat vroeger diende als een soort van herberg voor hoge feodale heren. Toen er daarna nog tijd over was, werd dat als kans aangegrepen om ook nog even bij Nijo-jo binnen te wippen. Ook dit kasteel van de eerste Tokugawa shogun was erg mooi (maar foto’s zeggen hier meer dan woorden). Ondertussen was het erg leuk om met onze gidsen in gesprek te zijn over van alles en nog wat. De 20 jarige eerstejaars studentes rechten en politicologie spraken goed engels en hadden een interessante kijk op Japan zelf en de internationale verhoudingen.

De befaamde tuin van Nijo-jo hebben we helaas moeten missen, want de trein naar Nara moest worden gehaald. Daar zouden we namelijk worden ontvangen in een heuse tempel. Die lag boven in de bergen tussen Nara en Osaka in. Een avondwandeling na het eten maakte duidelijk wat een gaaf uitzicht dat opleverde.

Het was een aangename verrassing dat er in de tempel ook een heuse onsen aanwezig bleek te zijn. Zo verdwenen we uiteindelijk rimpelig, maar op tijd richting onze futons. We zouden er namelijk de volgende ochtend vroeg uit moeten.

Bij het tempelbezoek mochten we namelijk ook de ochtendmis bijwonen. In alle vroegte werden alle ‘evil desires’ verbrand, en werden we allemaal voorzien van ‘devine protection’ door de hoogste priester.

Of dat helpt moeten we nog zien. De reis naar ons volgende hotel in Kyoto verliep in ieder geval vlekkeloos.

Dag 5: NEC en NTT DoCoMo

Vandaag was een dag van bedrijfsbezoeken. In het keihanna research park bezochten we zowel NEC als NTT DoCoMo.

Het bezoek aan NEC begon met een inspirerend praatje met de toekomstvisie van NEC computing & communication. Het valt echt op dat Japanners veel verder vooruit kijken en veel idealistischer zijn. Tijdens de rondleiding zagen we gave toepassingen op het gebied van o.a. videocommunicatie, vergaderondersteuning en robots.

Ook NTT was erg actief op het gebied van vergadertechnologie, sensing en ambient intelligence (mushrooms FTW). Hun T-room was erg geslaagd als technologie om de barriere van lokatieverschil bij vergaderen te verkleinen. Helaas mag ik de foto’s hier niet publiceren.

‘s Avonds nog even lekker gegeten aan de bar van een piepklein restaurantje en toen snel naar bedje want de volgende dag weer vroeg op.

Even tussendoor

Het lukt al een tijdje niet om posts op mijn weblog te krijgen. Iets met crappy internetverbindingen en WLAN access points die niet mee willen werken enzo. Het niet eens niet zo dat ik ze niet geschreven heb, ze raken simpelweg maar niet verzonden.

Verder gaat alles prima, zitten we ondertussen in Tokyo en heb ik enorm veel zin om te gaan slapen (nadat ik mijn blikje pudding shake op heb).

Dag 4: Himeji castle en Osaka university

Ook vanochtend stond de wekker weer vroeg. Voor het ontbijt hadden we dit keer eens ter variatie voorverpakte sandwiches in plaats van Japans eten, want we moesten snel onze eerste shinkansen van deze reis halen. De ‘hikari railstar’, die ook meteen de meest futuristisch ogende soort is, bracht ons met 270 km/h naar Himeji, om daar het gelijknamige kasteel te bezoeken (als het meezit, zit er een plaatje bij deze post, maar plaatjes komen soms niet over). Met koud, maar mooi zonnig weer zag het er allemaal fantastisch uit.

Terug in Osaka brachten we een bezoek aan Osaka University, waar ons ook weer de nodige presentaties en demonstraties te wachten stonden. Met onderwerpen die op alle fronten pasten binnen ons eigen onderzoek was dit al erg geslaads, maar het werd nog veel interessanter toen meneer Kitamura ons uitnodigde in zijn lab. Voor zijn onderzoek naar augmented en virtual reality interfaces werd namelijk dermate veel interesse getoond, dat hij bereid was om na het programma een een extra bezoek in te lasten.

Van de ‘active blocks’ en de ‘illusion hole’ zijn uiteraard weer de nodige foto’s en filmpjes, maar bij gebrek aan laptop moet ik die nog even schuldig blijven.

Dag 3: Oberon en NAIST

Na een korte nacht begonnen we vandaag na een ontbijtje met ons eerste bedrijfsbezoek aan Omron, een bedrijf dat aan allerhande vormen van ‘sensing & control’ doet. We zagen veel demo’s en toepassingen, maar de gezichtsherkenning en de deur die ontgrendelt voor je de klink vastpakt waren het indrukwekkendste.

Ondertussen werd ook duidelijk dat de lange reis, de korte nacht en het andere eetpatroon toch een uitwerking heeft op mensen. Een aantal mensen verloor hun maaginhoud in bussen en bosjes, maar ook ik had me wel eens beter gevoeld. Na een paar minuutjes rust op de wc met verwarmde bril (en billensproeier/-droger) bij Oberon ging het gelukkig alweer wat beter. Van het uitstekende ‘all you can eat buffet’ tijdens de lunch heb ik echter niet zo veel genomen.

‘s Middags gingen we naar het Nara Institute for Science and Technology, het NAIST, waar we hartelijk werden ontvangen door een vriendelijke dame. Zij had duidelijk een behoorlijke vinger in de pap gehad bij het organiseren: aan alle details was gedacht. In het gebouw hingen overal briefjes met “welcome bonsai” en op meerdere plaatsen was een Nederlandse vlag naast de Japanse te bespeuren.

De presentaties van studenten en onderzoekers waren interessant, maar door het japanse engrish soms lastig te volgen. Eigenlijk waren het er ook net iets te veel. Een stel gave demo’s, waaronder een virtual reality ‘magic cup’ (filmpjes volgen) waren een welkome afsluiting.

Zojuist hebben we met een aantal nog even genoten van de heerlijke Japanse keuken, maar nu is het toch echt bedtijd. Over minder dan zes uur gaat de wekker alweer…

De eerste echte dag: cultuur in en rond Osaka

Tijd voor een update. Vandaag begon onze eerste dag op het hoogste gebouw van Osaka: het Umeda Sky Building. Daar keken we uit over de stad vanaf de bekende ‘floating garden’, die ocerigens niet zweeft, noch planten of bomen bevat.

De volgende stop bracht ons naar even buiten Kyoto. Daar bezochten we de erg indrukwekkende tempel van de god van de oogst en de sake, Inari. Naast ettelijke honderden stenen vossen zagen we daar ook vele traditionele graven, terwijl we liepen over het pad van ‘tori’ (poorten) waar de tempel zo bekend om staat. We namen duidelijk niet de touristische route, bleek al snel. Toen we op een gegeven moment het dichte bamboebos verlieten en een woonhuis (uiteraard met vending machine) zagen, wisten we dat we behoorlijk ‘off-track’ waren.

Om meteen maar even te bevestigen dat Japan het land van contrast en tegenstellingen is, gingen we na de tempel naar de wijk ‘Dotombori’ in Osaka. In dit koninkrijk van neonlicht eindigden we onze dag met lekker eten, genoeg sake en een strooptocht naar een laatste drankje, waarbij we langs dubieuze plaatsen kwamen. Dotombori is duidelijk de wijk van plezier, van welk soort dat ook moge zijn. Waar vind je anders SM clubs en parkeerplaatsen vol lamborghinis en lexussen, waar je je auto binnen kunt rijden om met de motor nog draaiend uit te stappen en zonder om te kijken weg te lopen.

Live from hotel ‘kinki’

Ja, zo heet ons hotel in Osaka serieus :P Zojuist voor het eerst uit gegeten hier. Met ons beste Japans viel dat nog niet mee.

Aangezien het alweer 1:00 is, wordt het maar weer eens tijd om het bedje op te zoeken. Nadat de groene thee op is that is ;)

Narita

Na een lange vlucht waar ik vast later nog eens over schrijf, zitten we nu hier op Narita airport te wachten op de overstap naar Osaka. Zelf heb ik ‘m thuis gelaten, maar dankzij het nerdgehalte van de meegebrachte laptops zit ik hier nu wel even mooi een weblog post te tikken via ons houtje-toutje knutsel WLAN :D