In de laatste paar dagen ben ik tot een paar constateringen gekomen:
Gelukkig ben ik voor die laatste nu bezig met danslessen, zodat mijn vriendin (die heel lief voor me zorgt voor het één na laatste punt) niet met blauwe tenen door het leven hoeft te gaan :P
Na paginagrote Firefox advertenties, is het nu tijd om de wereld van de bewegende beelden te veroveren: Firefox Flicks!
In het kort: er is een wedstrijd uitgeschreven voor wie de leukste reclamespot voor onze geliefde vuurvos bedenkt. Er komen echt geniale dingen uit :P Mijn favoriet is met stip “Whii”.
Als er bij mij thuis niet gezamenlijk gegeten wordt, wil ik nog wel eens wat lekkers voor mezelf maken, maar als ik om kwart over zes een keer thuis kom en er blijkt niemand te koken, is het echt geen tijd voor culinaire uitsloverij. Dan wandel ik even rustig naar de lokale supermarkt en breng ik voor mezelf iets simpels mee. Zo ook vandaag.
Dit keer had ik eens zin in een pizza en wel zo’n Amerikaanse. Eigenlijk ben ik helemaal niet zo’n fan van diepvriespizza’s en al helemaal niet van die Amerikaanse dingen, maar het is lekker makkelijk en zo’n Amerikaans ding vult bovendien een stuk beter dan zo’n flinterdunne pizza.
Op de terugweg bekijk ik eens de doos van mijn “American Style Pizza Hawaii”. Op de achterkant staat een idyllisch verhaal van “Maestro Pedroli”, hoe hij met zijn familie dineerde onder een olijfboom in Napels en hoe hij daar tot het authentiek Italiaanse recept van deze pizza kwam. Op zijn minst vreemd, ik wist niet dat Hawaii in Italië lag en al helemaal niet dat ze daar ook al aan van die vreemde pizza’s met dikke bodem deden.
Hij ligt nu in de oven, dus over een paar minuten weet ik hoe authentiek Italiaans “American Style” kan zijn.
Ik ben niet echt een type dat ver vooruit denkt, zeker niet als het op huisje-boompje-beestje-achtige praktijken aankomt, maar dit vond ik toch wel erg leuk.
Waar zou ik op dit moment ideaal wonen? Ik houd wel redelijk van natuur, het moet een beetje een aangename omgeving zijn, maar geen hutje op de hei. Er moet dus wel wat te beleven zijn om me heen en er mogen ook best wel wat meer mensen wonen.
Volgens www.daarmoetikzijn.nl ziet mijn ideale Nederland er zo uit:
De conclusie is wel geinig: alle plaatsen waar ik regelmatig ben (mijn studentenflat, het huis van m’n ouders en dat van die van m’n vriendin) vallen in een lichtgele zone. Nederland is zo slecht nog niet :)
Soms kom je echt van dat nieuws tegen waar spontaan je broek van afzakt, omdat het compleet tegen alle verwachtingen ingaat. Bij een Minister bijvoorbeeld, stel je je een stoffig type voor, dat dagen in een achterkamertje werkt aan wetsvoorstellen en andere abstracte zaken. Wat je dan niet verwacht, is dat zo’n minister dan ineens zo “hip” is om een heus rapnummer uit te brengen.
Minister Donner van justitie is zo’n minister. Onder de naam “De Don ft. Meester G.” heeft hij een rapnummer opgenomen, waarin hij het Nederlandse drugsbeleid verdedigt:
Hier spreekt Donner van justi-tie
Ik doe het samen met poli-tie.
Schuif die dope maar aan de kant
Want een addict Nederland
Zijn zaken die ik liever niet-zie
Of het spellingstechnisch allemaal even correct is, laat ik even in het midden, maar geinig is het natuurlijk wel.
De rap is inclusief lyrics te vinden op Minister Donner’s website, en omdat die op dit moment nogal sloom is, heb ik een mirror van het nummer online gezet.
Any user of Mac OS X will love the way it uses to produce special characters with the keyboard: you press alt+(a logical key) and, for accented characters, follow it up with the character you want the accent to be on. The catch here is that it requires you to memorize all of the “logical keys”, and some of them just aren’t that easy to remember.
Fortunately, Mac OS X has a system where you can easily “peek” while working: the dashboard! Why not use it to store some reminders for these special character key combinations?
This is exactly what CharacterPal does:
CharacterPal is a widget that helps you remember how to type any special character. Just put your mouse over a character, and the key combo appears at the bottom. Now you don’t have to remember what Option + Shift + K does.
I love it!
Schreef ik onlangs nog over WK-WC-papier, blijkt dat nu alweer achterhaald en ouderwets te zijn. Ondertussen is religie helemaal hip in pleepapierland. Volgens mij waren die Duitsers toch niet helemaal blij met hun vlag op WC-papier.
Duitser veroordeeld voor wc-papier met tekst ‘koran’
BERLIJN – Een rechtbank heeft donderdag een Duitser veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf van een jaar en taakstraf van 300 uur dienstverlening voor het kwetsen van moslims. De man had toiletpapier bedrukt met de tekst ‘Koran, Heilige Koran’ en geprobeerd dat te verkopen aan moskeeën en media.
Daar zakt je broek toch van af? Wel praktisch trouwens, kom je ook nog eens van dat schijtpapier met die Duitse vlag af.
Elger plaatst net een wel heel bijzondere post op z’n weblog. Twentse systeemgeluiden van de moeder van Matijn. Vraag niet hoe het kan, profiteer er van. Dit is hilarisch!
Ik ben helemaal niet zo’n voetbal type. Ik speel het spel niet, ik kijk er niet naar. Tenzij natuurlijk de complete gekte rond de belangrijkere wedstrijden losbreekt: de wereldkampioenschappen. Gezellig met een krat bier en een zak chips voor de TV hangen met een sloot vrienden mag tenslotte ook best als er toevallig voetbal op de TV is.
Al die oranje versieringen, toeters en bellen hoeven van mij niet zo, maar iedere keer kan ik er wel weer hartelijk om lachen. Laat er onlangs nu net een heel bijzondere oranje-“gadget” toegevoegd zijn aan de berg zooi die er al bestaat: wc-papier!
Ja, je leest het goed. Haal de oude rivaliteit op en veeg je kont tijdens het WK af met de Duitse vlag! Dat kan zelfs in twee “smaken”, want er is een moordende concurrentieslag uitgebroken tussen de twee aanbieders van het zogenaamde WK-scheisspapier. Als poepende WK-liefhebber kun je kiezen tussen papier met afwisselend de Duitse vlag en de welbekende adelaar, of papier met de Duitse vlag, de tekst “Grüssen aus Holland” en “Olé, olé, die Mannschaft durch die Plee!”. Bij die laatste zit nog de extra “grap” dat midden op de Duitse vlag staat “Plaats hier uw persoonlijke boodschap”. Een tekst die tijdens het doen van een “number two” natuurlijk maar één betekenis kan hebben.
Het WK-papier is iets goedkoper (36 rollen voor €70,-), tegen Scheisspapier (36 rollen voor €81,-) en is daarnaast ook in de Nederlandse variant verkrijgbaar. Zelf vind ik het Scheisspapier vele malen grappiger, maar oordeel zelf! (En er is toch zeker geen enkele mongool die meer dan twee euro per WC-rol gaat betalen?)
Ik ben alweer een tijdje terug uit Val Thorens, maar ik moet toch nog even wat kwijt over het stereotype persoon dat op wintersport gaat.
Gemiddeld genomen is wintersport namelijk nog steeds redelijk duur (zeker als je het “voor erbij” doet), wat betekent dat er, ook weer gemiddeld genomen, redelijk wat rijkelui zijn. Nu heb ik niets tegen mensen met geld hoor, ik loop zelf tenslotte redelijk het risico er zelf één te worden als ik klaar ben met m’n studie, maar voor arrogante yuppen heb ik een hele lage verdraagzaamheid.
Op de piste zijn ze voornamelijk te herkennen aan dat arrogante kwallerige gedrag. Zelf op hun smoel gaan, je van achteren onderuitscheppen en dan ook nog eens kwaad zijn dat je niet aan de kant ging (ja Bas, ik heb het over die Fransoos van jou). En waarom vinden skiërs en snowboarders het zo cool om uitgeputte beginners, die ergens aan de rand bij een chalet zitten te wachten op nog uitgeputtere beginners onder de sneeuw te gooien door net voor ze een flink remmende bocht te maken? Scheuren dit soort mensen ook door plassen voor bushokjes?
Het ergste vind ik nog wel de wachtrij voor de lift. Met een snowboard is dat sowieso al niet de fijnste plaats om te zijn, maar al die opdringerige skiërs om je heen, die op je snowboard gaan staan, of simpelweg je draaicircel blokkeren maken het er allemaal niet beter op. Ritsen is een concept dat ze in een wintersportgebied ook niet helemaal begrepen hebben. Voordringen des te beter. Ik ben een aantal keer blij geweest dat ik mijn board gehuurd had, want echt zorgvuldig omgesprongen met andermans materiaal wordt er in zo’n wachtrij ook niet. Bas bijvoorbeeld (ja alweer), had de pech dat er een wat oudere man voor hem bedacht dat hij toch maar om wilde draaien, waarna hij dat zonder het op z’n minst even te vragen duidelijk dacht te maken door zijn skistok in Bas z’n snowboard te rammen.
In ieder geval levert zo’n wachtrij genoeg vermaak voor de wachtende sadist als mijzelf. Ik heb me prima vermaakt met het dwarsbomen van voordringend tuig door mijn board overdwars te gooien, mijn voet voor hun voordringende poten te planten, of mensen er gewoon ronduit op aan te spreken.
Ja, wintersport is leuk, maar die egocentrische overgebruinde opgetutte yuppen mogen wat mij betreft lekker thuis blijven. Je bent daar tenslotte niet alleen niet voor je eigen lol.