Ze klaagde al een tijdje dat ze kippig was, mensen van een afstandje moeilijk herkende en verkeersborden al helemaal het liefste ontweek: Hester wilde een bril! Niet zo gek dus dat ik vorige week mee moest naar de brillenwinkel om er toch zeker maar voor te zorgen dat mijn lieve vriendinnetje de winkel niet als nerd, oud vrouwtje of andersoortig stereotype met bril zou verlaten.
Al snel had ze de volledige inhoud van de winkel (exclusief personeel, toonbanken en dat soort zaken) op haar neus had gehad. We kwamen tot de conclusie dat ronde brillen de associatie “oud vrouwtje” opriepen en brillen met een dikke rand al snel wel erg streng stonden, waardoor we na heel veel passen, meten en eliminatie uiteindelijk op een selectie van vijf geschikte kandidaten kwamen, waarvan er natuurlijk maar één de gelukkige bril is geworden om voortaan op de neus van mijn vriendinnetje te prijken.
Vandaag haalden we ‘m op, dus without further delay:
Pingback: Piet
Pingback: Michel
Pingback: Piet