Michel Jansen

Daar stond ‘ie dan gisteren, die enorme doos. Op de plaats waar vroeger een koelkast stond.
Minstens drie keer was ik er al voorbij gelopen, en telkens dacht ik weer: “Whoa, wie heeft er een fatboy gekocht? Ik wil ook een fatboy! Waarom zijn fatboys zo duur?”. Totdat ik die gedachte eens hardop uitsprak, en Céline me verbaasd aankeek. “Hoezo, is die niet van jou dan? Volgens mij staat jouw naam er op!”.

Het geniaalste kerstpakket ooit hangt nu als een zoutzak in een hoek van mijn kamer.