Michel Jansen

Zonnebanken roepen bij mij altijd direct associaties op met blonde vrouwen van in de veertig die krokant bruin willen bakken. Misschien komt dat omdat de enige persoon die ik ken met een zonnebank in huis mijn moeder is, een blonde vrouw van in de veertig die krokant bruin wil bakken. Toegegeven, die associatie slaat nergens op, maar daarmee is het imago van de zonnebank nog niet veranderd.

Eigenlijk jammer, want zonnebanken zijn eigenlijk helemaal niet verwijfd of oubollig. Integendeel zelfs. Zonnebanken zijn eigenlijk heel gezond: door het UV-licht worden allerlei zinvolle stoffen, waaronder vitamine D aangemaakt. Vitamine D is volgens Fonteine belangrijk voor het voorkomen van botontkalking, darmkanker, borstkanker, hoge bloeddruk, atherosclerose, depressie, diabetes type 1 en multiple sclerose. Gezond is hip, dus volgens de onweerlegbare wetten van de logica zijn zonnebanken dat dus ook.

Nu hebben de airco’s in de bussen en vliegtuigen in Barcelona, het natte, druilerige Nederlandse weer en niet in de minste mate het ontbreken van het fijne warme vrouwenlichaam van mijn vriendin bij mij een behoorlijke winterdip tot gevolg gehad, dus reden genoeg om eens onder de kunstzon te kruipen. Na twee keer ‘n kwartiertje onder luid gebrom – mijn moeders zonnebank is de jongste niet meer – van de stralende warmte van de UV-lampen genoten te hebben is het oordeel definitief: heerlijk! Ik voel me een stuk warmer, gezonder en zowaar vrolijker.

Overigens kan vitamine D voor een korte termijn worden opgeslagen in je vetweefsel, maar zoals te lezen in het geciteerde Men’s Health op Fonteine.com is dat ook niet alles:

“Door in de lente, zomer en herfst veel buiten te zijn en dan meer dan alleen het gezicht aan de zon bloot te stellen, kun je tot op zekere hoogte een ‘wintervoorraad’ opbouwen in het onderhuidse vetweefsel. Maar het verdient aanbeveling om in de donkere dagen met enige regelmaat een zonnebankje te pakken bij een ondernemer die verstand van zaken heeft.