Michel Jansen

Omdat Lieke nog mannelijke proefpersonen tekort kwam voor haar afstudeeronderzoek, zat ik afgelopen vrijdag ineens met eenenzestig electroden op mijn hoofd en een paar op mijn borst naar plaatjes van blote vrouwen en bijna afgehakte tenen te kijken. Via twee electroden op mijn arm werd ik ondertussen ge-‘zapt’, waarbij ik telkens aan moest geven hoe veel pijn dat deed. Het doel van dit alles? Kijken of er een verband bestaat tussen de emoties die in dit geval door afbeeldingen worden oproepen en de perceptie van pijn.

Dat een dergelijk verband bestaat lijkt me heel waarschijnlijk, en dat is straks vast terug te lezen in het afstudeerverslag van Lieke. Ondertussen was het natuurlijk vooral heel cool om te zien hoe de afgebeelde hersengolven van de EEG zichtbaar veranderden als ik met mijn ogen knipperde of mijn spieren bewoog. En zeg nou zelf, het ziet er ook nog eens heel sexy uit zo met zo’n muts: