Je zou verwachten dat ik wat zou schrijven over de zomerfeesten in Nijmegen, over Lea bij De Blauwe Hand (Wist je d’r naam nog Ronald?), over Henri’s ongepubliceerde Britney Spears songteksten, over gratis bier, of op zijn minst over het onbekende meisje met bruin haar dat samen met haar vriendin het halve valkhofplein heeft afgescharreld voor een plukje shag.
Maar nee, er moet natuurlijk wel een stukje moraal in het verhaal zitten, en deze keer komt die in de gedaante van een nat washandje.
Op zich is er namelijk helemaal niets interessants aan een nat washandje, totdat je Joey in de buurt hebt. Als Joey het namelijk over natte washandjes heeft, is dat net alsof je opa en oma het over hun seksleven hebben: Het is ranzig, en je wil er niets van weten ;)
Overigens bleek het natte washandje wel een erg effectief middel om door de necrofiele versie van Georgina Verbaan (don’t ask) met rust gelaten te worden.
Bij gebrek aan verdere inspiratie eindig ik mijn verhaal bij Ronald op de bank, gaar als een nat washandje.