Een tijdje geleden schreef ik een post naar aanleiding van onvriendelijke tweets op het Mobile Monday backchannel. Vandaag las ik ineen blog post van Danah Boyd dat dit nog altijd een actuele kwestie is. De post van Danah is extra interessant, omdat ze schrijft vanuit haar eigen pijnlijke ervaring als spreker op de Web2.0 Expo, die nog maar eens onderstreept dat er behoefte is aan meer fatsoen onder het Twitterend publiek van conferenties en presentaties.
Danah Boyd at Web2.0 Expo
De betreffende tweets zijn niet meer terug te vinden. Toch ondersteunen Danah’s ervaringen veel van de observaties die eerder naar aanleiding van de discussie rondom het backchannel van Mobile Monday waren te maken. Mensen maken graag via Twitter opmerkingen over presentaties “in progress”, maar de spreker kan daar in de huidige vorm op dat moment niets mee. Als de lezing voorbij is, is het te laat en komen die tweets denigrerend en schofferend over. Wat nog erger is: in het geval dat Danah Boyd beschrijft had het onzichtbare commentaar achter haar rug een averechts effect: in plaats van in te spelen op het publiek, raakte ze van het publiek afgesloten. Dat kan nooit in het voordeel zijn van spreker noch bezoeker. Time for a change.
So I have a favor to ask… I am going to be giving a bunch of public speaking performances at web conferences in the next couple of months: Supernova and Le Web in December, SXSW in March, WWW in April. I will do my darndest to give new, thought-provoking talks that will leave your brain buzzing. I will try really really hard to speak slowly. But in return, please come with some respect. Please treat me like a person, not an object. Come to talk with me, not about me. I’m ready and willing to listen, but I need you to be as well. And if you don’t want to listen, fine, don’t. But please don’t distract your neighbors with crude remarks. Let’s make public speaking and public listening an art form. Maybe that’s too much to ask for, but really, I need to feel like it’s worth it again.