Michel Jansen

De kunst van het brassen lijkt met de generatie verder weg te kwijnen. Tenminste, dat dacht ik.
Vanavond is er namelijk voor het eerst weer eens een keer echt iets van me gebrast, terwijl ik dacht dat dat al lang niet meer zo gebeurde.
Even een korte toelichting op het fenomeen brassen: Het is de bedoeling dat je op een subtiele manier voorwerpen die eigenlijk alleen emotionele waarde hebben ontvreemd van mensen, op het moment dat ze net even niet opletten, tegen ludieke tegenprestatie. Een onbewaakt shirt of mascotte is bijvoorbeeld snel de lul.
De laatste jaren lijkt brassen echter te zijn gereduceerd tot het lomp uit de handen rukken van voorwerpen, vlaggen jatten door er met 20 man op te stormen en er mensen af te meppen enzovoorts. Weinig ludieks aan dus.
De gratis hawaï krans, en het cheapass Hongaarse kettingkje ben ik echter toch mooi kwijt aan een eerstejaars telematica studente. Ik was zo onder de indruk van de authentieke brastechnieken dat ik verder maar weinig heb gedaan om ‘t terug te krijgen.
Ik ben benieuwd naar de tegenprestatie :P