Home, sweet home

Samen op de terugreisOndertussen zijn Hester en ik na een rustige terugreis alweer bijna twee dagen terug van onze vakantie. Gelukkig in het weekend, want afgezien van het doorspitten van bijna 200 mailtjes en het bijwerken van het fotoalbum heb ik nog niet echt veel uitgevoerd.

De turbulente twaalf dagen hebben niet alleen op Hester’s afweersysteem invloed gehad, maar ook ik ben een beetje verkouden aan het worden. Met het oog op de introductie die voor de deur staat doe ik het nu dus een beetje rustig aan :)

Al met al was het met stip de gaafste vakantie die ik ooit heb gehad. Een vakantie met per dag evenveel ervaringen als normaal in een hele vakantie.

Dat Praag en Hongarije mooie steden waren wist ik al wel, maar nu heb ik ook Zagreb en de rest van Kroatië mogen proeven. Dat de Kroaten een nors en gesloten volk zijn is zwaar overtrokken, ze communiceren gewoon anders. Als je op straat wat dreigt te verliezen, schreeuwen ze meteen “Hello, hello, hello!” naar je om je te helpen. Wij ervaren dat als onvriendelijk geschreeuw, omdat wij het anders zouden doen, maar ondertussen bedoelen ze het net zo goed. Hetzelfde geldt voor de wild zwaaiende en schreeuwende taxichauffeur, die ondertussen wel alles voor je afzoekt zodat je je bus kunt halen.

De beste punten van Kroatië waren uiteindelijk toch wel de koffie (geweldig daar), het ijs (niet alleen de Italianen kunnen dat) en de prachtige omgevingen. Het land doet qua toeristische trekpleisters niet onder voor een land als Spanje of Italië, maar is nog net wat minder verdorven door massatoerisme dan andere landen. Ga wel zo ver mogelijk naar het zuiden en bezoek met name de eilanden.

Comments are closed.